Bacharach | dag 5

Vandaag had Hans bedacht om drie locaties te bezoeken. Medenscheid, Manubach en Dichtelbach. In Medenscheid moeten veel rozentuinen zijn. Die waren in mei opengesteld en Manubach moet een pittoresk stadje zijn. In Dichtelbach zouden we dan ongeveer 4 km gaan wandelen in het bos.

Het leek me erg veel met name omdat we om 6 uur samen met Jurgen aan de wijn zouden gaan. Hij had ons uitgenodigd.

We gingen op weg en reden over een slingerende weg met prachtige uitzichten naar Dichtelbach. We kwamen door Medenscheid. Daar mochten we maar 30 rijden en terecht. Werkelijk elke tuin had de prachtigste rozen staan. We reden stapvoets door het dorp om alle rozen te bewonderen.

Even verderop kregen we rijdend door de wijnvelden een uitzicht over Manubach. Inderdaad een pittoresk plaatsje met voornamelijk witte vakwerkhuizen. Prachtig! 

We kwamen door Dichtelbach en reden richting het bos. Dit maal hadden we wel onze wandelschoenen meegenomen. We gingen op weg en al gauw kwamen we aan de linkerkant ook een Botanischer Garten tegen. Daar liepen we door. Inderdaad veel bordjes, een variëteit aan bomen en planten maar ook we overwoekerd helaas. Alhoewel je daar best wel veel beestjes ziet natuurlijk 🤗. Hans zag een hekje en wilde daar doorheen naar het pad om de wandeling voort te zetten. Maar daar zijn we niet ingegaan, zei ik. Huh? Oh ja, er was gelijk rechts een brugje waar we overliepen. Hans liep terug de tuin in en we liepen om hoog naar het hek waar we binnen waren gekomen.

We liepen verder over een saaie, brede weg richting windmolens. We kwamen langs een veld vol veldbloemen en dikkopjes. We waren zo druk met die op de foto te zetten dat we verkeerd liepen.

Gelukkig had ik de spraak aanstaan van de Komoot-app want die zei “Keer om”. En dat deden we. Gelukkig maar want de weg waar we overheen liepen, bleef maar stijgen en lag heel open. En het was snikheet.

Onderweg nog een krekel op de foto gezet, dat volgens waarneming.nl een greppelsprinkhaan is. Nog nooit van gehoord.🤔

Terug op de route liepen we het verkoelende bos in. Het pad daalde, steeg weer en uiteindelijk kwamen we langs de achterkant van de botanische tuin, de plek waar Hans eruit wilde, en bereikten we het Waldhaus.

We liepen het terras op en zagen een grappig reclamebord voor een fietsreparatiewinkel. Even een foto gemaakt voor de Bikestories.

We namen plaats op het terras, bestelden een wijn en een lekkere salade. Het waaide soms zo hard dat de parasols uit de voeten schoten.

Terug bij het appartement zagen we in het zwembad veel drenkelingen. Hans zette, nadat hij eerst van de drijvende beestjes een foto maakte, de reddingsactie in. Hij heeft er vele weer leven in geblazen.

Om 6 uur kwam Jurgen beneden met een dienblad met wijn, water en glazen. Al gezellig pratend en twee flessen wijn verder gingen we richting bed.