Dag 4: 💝💝FlorHanse💝

3 juni 2019

Op ons gemak de dag gestart, en op pad om weer mooie dingen te bekijken. We lopen de stad weer in richting San Marco plein. Op de Via Cavour 69 bevindt zich het Chiostre dello Scalzo. Een voormalig klooster en  onontdekt pareltje, waar geen Laatste Avondmaal te zien is zoals bij de andere kloosters en kerken.  Maar wel een prachtige frescocyclus van Andrea del Sarto. We zijn dan ook de enige bezoekers die in alle rust en stilte van het prachtige werk kunnen genieten.

Na het bezoek aan de Chiostre lopen we naar de Mercato Centrale (San Lorenzo).Een overdekte markthal en paradijs vol prachtige producten. Nou ja prachtig ... een kraam had zelfs testikels, uierboord, maag, hersenen en darmen liggen ... schijn een delicatesse te zijn ... Nou Hans gaat het een keer proeven maar aan mijn lijf geen polonaise hoor😝.

 De testikels .....

 De lebmaag ....

De hal rook naar kruiden, fruit, vis, verse groenten een genot om door heen te lopen. Bij een kraampje aangekomen zien we heerlijke vers bereide gerechten uitgestald waaronder een aantal vegetarische. Het was inmiddels bijna twee uur dus we lusten wel wat. Ik kiest voor een met groente, parmezaan en mozzarella gevulde aubergine en Hans voor gehaktballetjes in tomatensaus, met gebakken rozemarijn aardappelschijfjes en doperwten met wortelen. bestel het netjes weer in het Italiaans.

Ik vraag er twee glazen Chianti Rufina bij. Dat moet je gedronken hebben, hadden we ergens gelezen.  Chianti Rufina is een rode wijn die uitsluitend geproduceerd wordt in Florence in Toscane Chianti Rufina heeft het predicaat DOCG, Deze wijn wordt verkregen uit 70-100 % Sangiovese druiven met per wijnmaker verschillende toevoegingen van rode druiven als Canaiolo Nero, Colorino, Cabernet Sauvignon. Sinds de jaren 90 heeft de Chianti Rufina veel bekendheid verkregen, omdat deze wijn een veel hogere kwaliteit heeft dan een doorsnee Chianti.

We gaan aan een tafeltje zitten midden tussen allerlei potten en flessen vol lekkere Italiaanse producten. Wat een genot. En het eten is ook nog eens verrukkelijk. Echt genieten dus.

Na het eten lopen we naar de eerste verdieping. Jeetje wat een vreetschuur. De hele verdieping vol lange tafels, eten van alle keukens van de wereld, gekrioel van mensen en een hoop gekakel. Nou waar wij beneden hebben gezeten bij “Perini’s House”  is het veel gezelliger.

We lopen door de stad over de Ponte alla naar de overkant van de Arno naar Oltarno. Huh??? Zwemt daar een hond??? Hans maakt een foto, het beest is wel ver weg, maar we kunnen hem toch wel herkennen ... geen hond, maar een beverrat ... hoe bijzonder. 

Aan de overkant gekomen lopen we naar het pleintje dat we met de fietsexcursie hadden gepasseerd. Dat moesten we toch een keer bekijken had de gids gezegd. Een markt op de Piazza Santo Spirito is aan het opbreken. Een oud vrouwtje met haar zoon pakt de groenten weer in een bestelbusje en zij stapt met haar geldkistje in de auto. Wij bekijken alles met een glas wijn bij het meest smerige restaurant Cabiria Lounge Bar dat we hebben gezien ... vooral de wc ... brrr.

We lopen verder langs het Palazzo Pitti de voormalige residentie van de bankier Luca Pitti.De familie Pitti was de grote concurrent van de bankiersfamilie De’ Medici. Die laatsten hebben dan ook voor het faillissement van de Pitti’s gezorgd. De familie De’ Medici kwam omdat Maria van Toledo (echtgenote van Cosimo I de’ Medici) het kasteel kocht, in bezit van het paleis.

We lopen verder richting Ponte Santa Trinita en passeren een van de woontorens van Firenze, er staan er nog een maar een paar van de 150 die er vroeger waren. 

Bij de Ponte Santa Trinita nemen we natuurlijk een ijsje. Een hoorntje met de smaken Crema en Panna Cotta. Wel een contrast de prijs van ijsjes en koffie ... 

We liepen verder over de Ponte Santa Trinita tot aan het Centraal Station Santa Maria Novelle waar we de tram pakken naar de Coop om wat boodschappen te halen.

In het appartement gekomen een verfrissende douche genomen, even de benen laten en rusten na een kilometer of 10 en dan tijd voor het avondeten.

We besluiten niet te ver te lopen en een restaurant in de buurt te zoeken. Nu is het maandag dus veel restaurants zijn gesloten. De pizzeria die we gekozen hebben, blijkt niet zo’n succes .. jointjes voor de deur, kantine-achtig dus we lopen verder. Het is inmiddels al half acht. Ha, een Italiaans restaurant dat open is. Hans vindt het bij eerste aanblik niks. Toch gaan we naar binnen ... bloedheet ... enige klant ... en niks bijzonders op de kaart. We gaan maar verder. In plaats van richting stad te lopen ... jaha ik heb echt here aangezet ... lopen we van de stad af. Op een gegeven moment kijk ik op here en zie dat we in plaats van 20 minuten nog drie kwartier naar de Viale Belfiori moeten lopen. Rechtsomkeer dan maar. Rond half 9 zien we aan de overkant van de Via del Ponte alla Mosse een restaurant I Templari.

We gaan naar binnen. In eerste instantie een goede indruk. We worden naar een tafeltje in het tweede deel van het restaurant geplaatst.. een opgeknapt gedeelte met een Tempeliers inrichting. De eigenaar groet ons en zegt “Sorry I don’t speak French”. Ik antwoord in het Italiaans dat we uit Nederland komen. De man is verrast, vraagt of hij in het Engels of Italiaans verder mag. Hij besluit zelf Italiaans want dat is een goede oefening. Ik krijg een uitleg over de vegagerechten.

Ik kies voor een deeggerecht met peer en gorgonzola. Nooit eerder gehad dus proberen maar.

Hans kiest voor de Calzone en hoopt dat die beter is dan eergisteren bij Jacopino. Intussen kijk ik op Fork. Het restaurant krijgt een 8,6 is ligt slechts op 1,1 km van ons appartement ... het moest zo zijn denk ik

Nou geweldig wat een smaken. Super lekker en van beiden trouwens. We genieten nog van een heerlijke witte wijn en een hele goeie espresso. We rekenen af, zeggen de eigenaar gedag en keren moe en voldaan binnen 20 minuten weer terug in het appartement.