Dag 2: 🚴🏼‍♂️💞Florence💞🚴‍♀️

1 juni 2019

Vroeg opgestaan want we moeten om 10 uur bij Baja Bikes zijn op Via San Zanobi 54-Red. Op ons gemak ontbijten. Nog een bakkie koffie? Hans leest net de booking nog even door. ... oeps ... we moeten al om 09.45 uur bij Baka Bikes zijn. Geen meer koffie dus ...

Gelukkig hadden we gisteren al de route gelopen en konden in sneltempo de locatie vinden. Precies om 09.45 uur stapten we binnen. Wel een rare huisnummering. Springt van 52, 54, 56 (rood) naar 48, etc (grijs). De rode nummers staat voor de bedrijfspanden en de grijze voor de woningen. Lastig hoor maar je raakt er snel aan gewend gelukkig.

Een vriendelijke Belgische dame met een lekkere dosis humor wacht ons op. Nog even registreren en tekenen voor beschadiging of verlies en we kunnen onze fietsen gaan halen. Een Nederlandse dame gaat ons voor. Fiets uitgezocht, banden nog even op laten pompen en buiten verzamelen waar we een zendertje met oordopje krijgen. Na wat formaliteiten en een gezellige babbel met een koppel uit Doetinchem stappen we met z’n dertienen (Vlamingen en Nederlanders) op de fiets.

Kruisend door de drukke straten van Firenze toont onze gids ons de mooiste maar ook veel minder toeristische plekken in diverse wijken in en rond het oude centrum van Firenze. Met veel passie en liefde vertelt onze gids de geschiedenis van de gebouwen, van de Di Medici, Michel Angelo, etc. 

De rit voert ons langs de Grote Synagoge naar het hart van Santa Groce. Elke zaterdag is daar markt. Ze stopt op de hoek van Via dei Macci en vertelt van de delicatessen die we zeker moeten proberen: lampredotto, pappa al pomodoro, ribollita, bistecca alla Fiorentina, crostini al fegatini en panzanella. Bij het kraampje Il Lampredottaio vraagt ze ons wat we denken dat er in dat gerecht zit. Veel gegok van iedereen maar niets is goed. Het gerecht is gemaakt van de laatste maag, de lebmaag, van de koe. Omdat het erg druk is voor de kraam, krijgt de gids het niet voor elkaar ons (ik niet hoor) iets te laten proeven. Hans lust alles dus daar gaan we zeker naar terug om te proeven. Ikzelf ga wel ribollita (broodsoep met bonen en kool), panzanella (koude broodsalade) of pappa al pomodoro (broodsoep tomaat) proeven.

We fietsen verder naar de Basilica di Santa Croce waar veel beroemdheden liggen begraven: Michelangelo, Galilei, Machiavelli, Rossini en nog veel meer. Het bijzondere van deze basiliek is dat het de enige katholieke kerk is die een David-ster op de gevel heeft. De architect Arnolfo di Cambio was namelijk Joods en dat was zijn eis. Zijn tweede eis was om in de basiliek begraven te worden. Dat was iets teveel gevraagd voor de familie De’ Medici .... hij werd op het bordes voor de ingang begraven ....

Voor de basiliek wordt op het plein een enorme tribune opgebouwd. Dat is voor de wedstrijd van het oude voetbal, een wedstrijd waar alles mag en alles kan. De bakker in de woonplaats van de gids doet ook mee. Hij neemt na de wedstrijd altijd drie paracetamol omdat hij anders het gevoel heeft niets te hebben gedaan 😂😂. De prijs is ... Bistecca alla Fiorentina .... 

Zo gaat het er aan toe. Helaas vindt de wedstrijd pas op 24 juni (geboortedag Johannes de Doper) plaats.

We vervolgen onze weg kriskrassend door en over nog meer drukke straatjes en pleinen. Fietsen langs de Arno en de superdrukke Ponte Vecchio om via de Ponte Santa Trinita naar de overkant te fietsen. Midden op de brug stoppen we voor een uitzicht op de Ponte Vecchio en om een ijsje te halen bij de Gelateria Santa Trinita. De fietsen moeten achter elkaar staan tegen de stoeprand aan. Volgend de gids was er ooit een Florentijn die zo boos was dat de fietsen op de stoep stonden, dat hij er een in het water dreigde te gooien🙄.

Nog een laatste toer langs de Bobini tuinen achter het Palazzo Pitti om weer over de brug door de beroemde modestraat Via de’ Tornabuoni naar het Piazza della Republica voor er onze fietsen weer inleveren.

Na het inleveren vragen er de gids waar we het beste kunnen lunchen. Toscaans restaurant Tiberio vlak om de hoek of het drukke Mercato Zentrale. Het is leuk maar druk in de binnentuin van Tiberio. Helaas vinden we het eten toch niet zo bijzonder. 

Na het eten lopen we richting station om het ‘geurenstraatje’ te zoeken. Inmiddels is het smoorheet geworden. Het straatje niet gevonden. We besluiten de tram te pakken naar de Coop.fit om wat boodschappen te doen. 

In de pizzeria Ristorante San Jacopino om de hoek bestellen we netjes in het Italiaans. De kleine Italiaanse serveerster geeft ons gewoon trots antwoord in het Nederlands ... heel bijzonder. Na het eten in het super drukke restaurant lopen we nog even rond .... en verdwalen vreselijk in de steeds donker wordende stad. Gelukkig stopt een auto met  Carabinieri .... nog nooit gehoord van de Via Catalani ... “Don’t you have Google Maps?” vroegen ze ‘behulpzaam’. “Yes, but it doesn’t work properly” (anders vraag ik het toch niet?). Compleet de verkeerde richting uitgestuurd en na veel vragen in het Italiaans krijgen we toch de goede tips en komen we na veel omzwervingen terug. Pfff wat een dag zeg 🦶🏻🦶🏻doen wel zeer hoor.🙀

Kortom een fantastische dag met veel indrukken, informatie en prachtige gebouwen.